aşağıdaki yazı herhangi bir zamanda herhangi bir yerde
akan bir zaman içinde bir fotoğraf makinası ile yazılmıştır.
[]’lardan her biri klik’tir. Akan zamanı sabitleştirir.
Ama siz nasıl okumak istiyorsanız öyle okuyun.
Galeria di buoarte fiorentina’nın en büyük atölyelerinden biri:
beyzi (oval)/ yüksek kubbeli taş duvarlar. [ ]
kubbeye yakın bir yerlerde sağlamca tahtalarla dörde
bölünmüş pencerelerin birinden salonun tabanına doğru
çarpraz gri bir ışık hüzmesi düşüyor. [ ]
devasa salonun loşluğunun neresinden çıktığı belli
olmayan toz zerrecikleri birden bu ışık hüzmesinin içine
girerek uçuşuyorlar delice. [ ]
pencerelerden salonun tabanına doğru düşen ışık tabanda
dört eşit parçaya bölünüyor. [ ]
sağ ve daha geride kalan pencerelerde ise sadece loş bir aydınlık.
dört kişi var salonda.
yere düşen çapraz ışık hüzmesinin hemen yanında ancelo usta.[ ]
önünde resim sehpası kurulu / tual / yanında alçak bir
masa/boyalar/fırçalar/spatula/vesaire[ ]
usta elindeki palette boya karıştırıyor[ ]
ustanın az ilerisinde ışık. kalın masif tahta bir
koltukta. bacak bacak üstüne atmış[ ]
arkada-artık loşluk- bir masa. basit sağlam tahta
iskemleler.
pietro (cüce pietro!.) ve amaldini. [ ]
şarap içiyorlar. [ ]
masanın üzerine de- biri devrilmiş – beş kupa / bir büyük
testi/oval toprak bir çanak içinde salkım üzümler/
portakal. [ ]
amaldini: iddiaya girerim ki bu gece gelmez.
pietro: ne demek bu gece gelmez.
kaçamak bakışlar fernando’yu sıyırır geçer. [ ]
sanki geçen gece gelmiş gibi…
gözlerde korkunç bir haset. kıvılcım gibi. parlar ve
söner. [ ]
fernando: bacağını hızla indirir ve geri dönmek üzere bir
hareket yapmak isterken…[ ]
ancelo usta: fernando! rahat dur. bıktım seninle uğraşmaktan.
fernando usta: ama bu ikisi benimle dalga geçiyorlar.
düpedüz dalga. biancha gelecek. görün bakın!..
ve bunları söylerken kömür gibi gözlerinden bir tereddüt geçip gider[]
sonra tereddüt kaybolur. [ ]
biancha’yı düşünürken-herhalde- o kömür gözleri tekrar
hüzünle[ ] heyecan [ ] arasında gidip gelirler, bütün bir
geçmişin yaşanmışı…
sağ elini yumruk yapar…[ ] tahta koltuğun kenarına indirir
[ ]şiddetle.
ancelo usta:kafasını tualin bir kenarından uzatır.
yeter… yeter!… otur yerine!.. bacak bacak üstüne!… başını
deminki gibi sola!… [ ] hayır o kadar değil. [ ] tamam.
gözler karşı duvara”. [ ]
fernando: gözlerdeki ışıltı söner… [ ] kapkara bir donukluk
karşı duvara bakar… [ ]
ancelo usta onu böyle yakalar…
ve bu poz tualde sabitleşir…
bugün hala louvre’da gördüğünüz gibi…
Okuma süresi: 2.21 mintues