‘Platonizmi yıkmakla’ kastedilen nedir? Nietzsche böylece kendi felsefesinin görevini, ya da daha genel olarak geleceğin felsefesinin görevini tanımlar. İbare, özler (essence) ve görüngü (appearance) dünyasını lağvetmek anlamındaymış gibi gözükür. Fakat böyle bir proje Nietzsche’nin kendi projesi olamaz. Öz ve görüngünün iki misli reddi Hegel’e, ve hatta Kant’a kadar gider. Nietzsche’nin [...]
Geçen sayıda yayımlanmış olan ‘Kopyanın Metafiziğinde Tekrarlanan İmajlar’ başlıklı yazımda Jean Baudrillard’ı ele alarak imaj ile özne arasında ki ilişkide ‘Taklit hangi üretim sürecinde ne tür bir similasyona dönüşür?’ sorusunu irdelermeye çalışmıştım. Bu yazımda ise Baudrillard’in taklit kavramını Gilles Deleuze’unkinden somut bir şekilde ayırt etmemize yardımcı olacağını düşündüğüm Deleuze’un “Plato ve [...]
“Platonizmi yıkmakla” kastedilen nedir? Nietzsche böylece kendi felsefesinin görevini, ya da daha genel olarak geleceğin felsefesinin görevini tanımlar. İbare, özler (essence) ve görüngü (appearance) dünyasını lağvetmek anlamındaymış gibi gözükür. Fakat böyle bir proje Nietzsche’nin kendi projesi olamaz. Öz ve görüngünün iki misli reddi Hegel’e, ve hattâ Kant’a kadar gider. Nietzsche’nin aynı şeyi kastettiği ise [...]
Geçen sayıda yayımlanmış olan “Kopyanın Metafiziğinde Tekrarlanan İmajlar” başlıklı yazımda Jean Baudrillard’ı ele alarak imaj ile özne arasındaki ilişkide, “taklit hangi üretim sürecinde ne tür bir similasyona dönüşür?” sorusunu irdelemeye çalışmıştım. Bu yazımda ise Baudrillard’in taklit kavramını Gilles Deleuze’unkinden somut bir şekilde ayırt etmemize yardımcı olacağını düşündüğüm Deleuze’un “Plato ve Taklit” başlıklı [...]
Öncelikle imajın gerçekliğinin tanımı, sonra imaj ile öznenin birbirleriyle olan ilişkisi ve daha sonra imaj tarafından medite olan kendi ve diğeri arasındaki ilişkiyi irdelemek istiyorum. İçinde bulunduğumuz çağdaş kültürde baştan çıkartıcı imaj cazibesinin hakimiyeti vardır. Baudrillard bize hiçbir gerçeklikle ilişkisi artık kalmamış, uçuşan imajlarda nefes alıp verdiğimizi söyler (J. Baudrillard: Simulation). [...]
Gösteri Toplumu’nda Guy Debord, gösteriyi “insan ve insan arasındaki yabancılaşma ve ayrılışın bir ifadesi” (1) olarak tanımlar. Yabancılaşmanın bütün tarihi ve bu yabancılaşmanın geri çekilmesi bütün üretilmiş soyut düşüncenin, mantığın, spekülatif düşünceye neden olan sürecin tarihinden başka bir şey değildir. Uzaklaşma, bu yabancılaşmanın gerçek etkisini biçimlendirir ve onu sınırlandırır. Özne ve nesnenin, [...]