Kimlik
Islak gözlerine sünger çekiyordu bakışları gözlerine duvar örerken. Mevsimsiz bir ömrün yollarını adımlamaktan yorgun düşmüştü. İçi boş, mektubunu kaybetmiş zarfları andırıyordu bedeninin taş duvarları. Geçmişi yanında taşımaktan geleceği çoktan unutmuştu. Hangi dili konuşsa sözcükler sığlaşıyor, kendi köşelerine çekiliyorlardı. Umutla umutsuzluğun, geceyle gündüzün yol ayrımındaydı. Arada bir dizlerinin çözülen bağlarını toparlamaya [...]