Baylar! Umutsuz, düzensiz ve biletsiz böyle nereye? Edip Cansever Hakikaten nereye? Ben neşesizliği de eklemek isterdim doğrusu! Duygusal durumdalığımızın etkileyemediği bir nihayeti, yaşayan olarak ölüme doğru gidişi ve bunun kendimizdeki algılanışını, ona yüklediğimiz, kaçındığımız ya da düpedüz ilgilenmediğimiz gibi şeyleri bir kenara bırakırsak, elimizde ortak payda olarak zamanla sınırlanmış ömrümüz [...]
Toprak ananın bağrına bir çizgi çekti biri, sonra çevirip içine kapandı. Yeryüzü haritalandı... Çizilen çizgiler; savunma, güven ve hayatta kalabilişinin sınırlarıydı. Cömertti toprak ana; bağrında büyüttüklerini, büyütenleri büyütebiliyordu. Onu sahiplenmek, belki onun bizi sahiplenmesinin garantisiydi. Bu garantilenme, ölümün bilinmeyene savurmasının, bir türlü hazır olunamayan noktasının geciktirilmesi ve varoluşun hayata içgüdüsel [...]